Sveti Lupus rodio se oko 573. u blizini Orléansa kao sin Bettona, “blaženog Betta”, grofa od Tonnerrea. Na njegov duhovni put znatno su utjecali njegovi ujaci, biskupi Orléansa i Auxerrea, koji su ga vodili do svećeničkog poziva. Lupus (Vuk) je od malih nogu volio glazbu i brinuo za siromahe. Skroman, ponizan, milosrdan i ljubazan svećenik, postao je 609. nadbiskupom u Sensu. Bio je žrtva klevete, zbog koje ga je tadašnji vladar Burgundije, merovinški kralj Chlothar II., prognao u Vimeu (danas Pikardija), tada poganski kraj koji su zauzeli Franci. Lupus je u progonstvu obratio mnoštvo ljudi na kršćanstvo, među njima i tamošnjeg upravitelja te brojne franačke vojnike.

Kad je Lupusov nasljednik u Burgundiji, častohlepni opat Medegesil, ubijen u jednom izgredu, vjernici su zatražili da se vrati njihov omiljeni biskup. Kralj Chlothar vratio je Lupusa i kaznio one pojedince koji su ga oklevetali. Lupusu se pripisuju mnoga čudesa (jednom je tako za vrijeme mise u njegov kalež s neba pao skupocjeni dragulj). Preminuo je na današnji dan 623. godine u burgundskom naselju Brienon-sur-Armançonu, ali je po svojoj želji pokopan u Sensu, u samostanu Saint-Colombe-lès-Sens koji je i osnovao.

Mnoge župe i naselja u Francuskoj posvećena su svetom Lupusu i nazvana Saint-Loup.

Izvor: zupajastrebarsko.hr | Bitno.net